Als je meer wilt weten hoe het boek Jongens zijn slimmer dan meisjes … en andere mythes over leren en onderwijs het doet klik dan hier of lees een aantal zeer lovende recensies die ik las voordat ik aan mijn eigen lezing begon van Mieke van Stigt of van Dennis Hoogervorst en een artikel in de NRC van 28 december 2007 over het onderwerp in de titel. Dit artikel geeft een genuanceerd beeld van de werkelijke verschillen tussen jongens en meisjes en studiesucces. Misschien niet omdat ze slimmer zijn dan jongens in het algemeen, maar omdat hun studiehouding vaak beter is, zeker in de moeilijke puberteitsjaren hörspiel kostenlos downloaden mp3.
En wat ik er van vind!
Wat mij opvalt aan dit boek is dat de titel zelf: Jongens zijn slimmer, enz. niet wordt aangepakt en maar zijdelings bijvoorbeeld verschillen in talent voor wiskunde, techniek, studiehouding, behoefte aan structuur, worden behandeld iphone mail anhang nicht herunterladen. Je zou verwachten dat deze mythe toch het eerste Bastion aan Misvattingen zou zijn dat door de beide auteurs wordt aangepakt. Niet echter. Ook blijkt bij lezing dat het niet gaat om een Grote Schoonmaak, maar vaak toch eerder hier en daar een plankje kuisen, de bakens wat verzetten, een nuance of recente bevinding toevoegen. Rechttrekken, geen Grote Schoonmaak!
En er zijn meer mythes die niet volledig worden opgeruimd en dat heeft voor een deel te maken met de wijze waarop de auteurs mythes selecteren en benoemen download fairytale listening games for free. Soms missen ze de scherpte om een echte mythe goed te definiëren en vervolgens te elimineren. Dat komt hier en daar wat gemakzuchtig over en dat is jammer, want beide auteurs zijn niet van ff zuigen, stoffen, moppen en klaar is Betje.
Ik kan me voorstellen dat je enthousiast en gedreven de boel eens ff flink aanpakt, maar dan later, in alle rust, met wat ervaringen en kennis verrijkt, geleidelijk aan de scherpe toon verliest, meer oog krijgt voor nuance en lichtstrepen tussen de Deuren van het Grote Gelijk of de Echte Mythen ontwaart.
De klus lijkt dus toch ingewikkelder dan eerst deed vermoeden of hopen. De Grote Schoonmaak op bladzijde 11 die het voorwoord voorspelt krijgt in de daaropvolgende items niet die geur van ammoniak en allesreiniger die de eerste 1000 woorden doen vermoeden.
Ik mis ook wel iets over generatieverschillen en over hoe jongeren leren, bijvoorbeeld het werk van Mizuko Ito (MIT Press) over jongeren anno nu . Als we het over mythologie hebben zou ik die vooraangezet hebben.
Ik zou het ook niet erg gevonden als tegenover een beschadigde mythe een hersteld feit of ervaring kwam te staan. Dat gebeurt wel, maar minder vaak en minder pregnant dan ik graag zou zien. In de trant van: Dit is misschien niet waar, maar dit is er wel waar!
Ik merk ook dat ze soms ‘snelle voetjes maken’ in de opbouw van het betoog. Soms lijkt het alsof ze in de redenering stappen overslaan die de ‘ongeletterde lezertjes’ goed zouden kunnen gebruiken om het geheel nog te kunnen bevatten. Ik raakte zelf de draad kwijt op blz. 25 over leerstijlen, bij de algebraïsche, vergelijking. Ook niet toevallig niet mijn sterkste kant, maar ik mis ook gewoon het punt wat ze willen maken.
Op blz. 126 onder de titel Onderwijs verandert nooit staat een tekeningetje dat niet wordt toegelicht. Er gebeurt iets om Macro, Meso en Micro – niveau volgens Larry Cuban (wie kent m niet!?) maar wat er nu precies gebeurt vermelden de auteurs niet.
Het pleit voor beide dat ze ruimhartig verwijzen naar bronnen die hun zoektocht opleverde en ongetwijfeld de interne discussie heeft gevoed en verrijkt. De referenties verwijzen naar de pagina’s waaruit wordt geciteerd en/of waarnaar wordt verwezen. Ik vind het ook heel netjes dat ze dat doen. Dat maakt het boek aantrekkelijk voor aanstormend talent in de onderwijspraktijk en – onderzoek.
Zeker bij het schrijven van een eigen product.
Een oppervlakkig lezer zou nu kunnen denken dat ik het boek niet goed of overbodig vind. Niets is minder waar! Ik vind het zeer verdienstelijk en goed onderbouwd. Het pakt de boel goed aan, zet de ramen weer eens ff lekker open, gaat er met een fijne kam doorheen, hier en daar een mop met water of gewoon bij de vuilnisbak ermee. Stofnesten en spinnenwebben er uit, enz. Prima!
Ik heb zelf wel een beroepsmatig schoongemaakt, in de tijd dat ik leerde om onderwijzer te worden. Ik ben er eigenlijk nog wel goed in, maar in die jaren kwam er periodiek een Mevrouw Controleren. Zij trok daarvoor witte handschoenen aan en gooide deze aan het eind van haar controle volledig bedorven weg. Niet schoon genoeg, Joop! Overdoen!
Ik hoop van harte dat beide auteurs de set aan mythes blijft bestrijden, met nog betere en actuelere informatie en kennis, en dat ze waar nodig de tekst uitbreiden voor beginnende leerkrachten en onderzoekers, en dat ze waar nodig ook nog wat vieze randjes en spinrag verwijderen. Ik zie met gretigheid uit naar de volgende druk en raad iedereen aan dit werkje te lezen. Kritisch te lezen, zoals de auteurs dat ook zouden doen.
Tenslotte: Je doet er goed aan voor het slapen gaan een hoofdstukje te lezen en dan het boekje onder je kussen te leggen. Je zult zien dat je de volgende morgen de stof in je slaap hebt verwerkt en voor altijd in je geheugen hebt vastgelegd. Leren is immers vergeten!?
Joop van Schie … zie zijn Linkedin profiel.
Reactie Pedro de Bruyckere
Bij het schrijven van het boek wilden we bewust wetenschappers blijven, vandaar ook de bronnen, en dus ontsnap je niet aan nuance. Tegelijk kunnen we voor de meerderheid van de topics toch besluiten dat het inderdaad indianenverhalen zijn. Verder proberen we een evenwicht te vinden tussen snelle info en nuance, vandaar soms snelle voetjes, maar de weg naar de bronnen voor wie veel meer wil.
Joop geeft goed aan dat een dergelijk werk altijd een tussenstap is, iets wat we ook zelf in het boek aangeven. Ondertussen staat de teller op 24 nieuwe tips die we binnenkregen over mogelijke nieuwe mythes, ook de lemma’s in het eerste boek blijven we opvolgen.
bye,
Pedro
